Na zachód od dworu Makomaskich w Żulicach można zaobserwować pozostałości dawnego barokowego ogrodu, otaczającego nie zachowany do dnia dzisiejszego dawny dwór i majątek Ignacego barona Hadziewicza. Na uwagę zasługuje piękny okaz starodrzewu: dęby, jesiony, lipy i wierzby. Dwór został wzniesiony w II połowie XVIII w. przez ówczesnego właściciela Żulic Ignacego barona Hadziewicza.

 

Dwór i zabudowania dworskie ulokowane były po lewej stronie drogi łączącej Łaszczów z Telatynem. Barokowy ogród z sadem znajdował się na północ od dworu. Miał regularną, barokową kompozycję i od wschodu łączył się z sadem i obszernym ogrodem warzywnym, natomiast od północy skarpą.

 

Dwór wraz prostokątnym dziedzińcem otoczony był częściowo murem a częściowo płotem. Na zachód od dziedzińca przed dworem znajdowały się budynki gospodarcze przy drodze do Łykoszyna, w skład których wchodziły: murowana stajnia, wozownia, stodoła, szopa z dachem pokrytym słomą, piwnica obok dworu murowana, obora na inwentarz na podmurowaniu, studnia z żurawiem drewnianym ocembrowana i gorzelnia.

 

Frontem do dworu ulokowany był folwark i dom zarządcy majątku. Oprócz wymienionych budynków w majątku była karczma, cegielnia, młyn i dwa duże stawy zarybione. W 1797 roku Ignacy baron Hadziewicz sprzedał dobra Żulice Pawłowi Makomaskiemu.

 

            Przypisy:

• Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, T.VIII, z.17 – Tomaszów Lubelski i okolice, Warszawa 1982;

• AP  w Zamościu, Akta hipoteki powiatu tomaszowskiego, Księga hipoteczna nr 90 (Żulice).

• Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV, Warszawa 1894, s. 851;

• J. Niedźwiedź, Leksykon historyczny miejscowości dawnego województwa zamojskiego, Zamość 2003, s. 650-651.